تالار آبگینه وزارت امور خارجه
مساحت

5 هکتار

زیربنا

3300 مترمربع

سال

1377

مکان

تهران

کارفرما

وزارت امورخارجه

بلندیهای مشرف به شرق تهران و چشم اندازهای زیبا در روز و هنگام شب از این بلندیها بر انتخاب موقعیت و مكان بنا موثر بوده است. با توجه به شعاع دید ناظر، نیاز به استقرار بنا در محلی بود كه بتوان در موقعیت نشستن در سالن و ضمن پذیرایی دید به شهر را از عمق سالن برای مهمانان تامین كرد. به این منظور لازم بود كه محل استقرار در محدوده كاسه توپوگرافی تهران قرار گیرد و البته در بالاترین نقطه این كاسه. علاوه بر موارد فنی شامل مناسبترین شیب و توپوگرافی می توان از موقعیت دسترسی سریع آن در رابطه با ورودیهای زمین نام برد كه نیاز به احداث و یا تكمیل مسیرهای جدید را به حداقل می رساند. حركت ضمن ورود از ورودی شمالی همراه است با حسی از درون آدمی. مهمان ضمن عبور از این فضا از این حس تاثیر می گیرد و با باز شدن دربهای سالن و ورود به آن منظری وسیع پیش روی دارد. سالنی كه در جهات شرق و غرب توسعه یافته و آبنمایی آنرا به دو قسمت تقسیم می كند. حركت آب نما دید را به سمت جنوب و شهر تهران و منظر وسیع آنها از پشت نمای شفاف شیشه ای جلب می كند.

سالن خود از یك فضای اصلی و یك نیم طبقه تشكیل شده. فضای اصلی در امتدادهای شرقی و غربی گسترده است و دیدی وسیع به شرق و غرب و جنوب دارد. نیم طبقه سالن اصلی شكلی مواج و آزاد دارد كه تحركی موقرانه به فضای سالن داده است. لبه نیم طبقه را فضای سبز نواری تشكیل داده. این نیم طبقه منظری وسیع از شهر تهران دارد. ضمن ایستادن و تماشای شهر تهران دیدن تكرار ستونهای عظیم سفید رنگ لذت بخش است. ایجاد احساسی از عظمت، عظمتی كه صمیمی است در اینجا و در كل طرح مدنظر بوده است.
از سمت جنوب نمای اصلی صفحه ای است شیشه ای كه در وسط، آنجا كه محل ورودی است به آرامی تعقر یافته و مهمانان را به داخل دعوت می كند. ضمن حركت از پله ها تغییر جهات دید به درون باغ مطبق و همچنین به سالن پذیرایی و در جهت عكس به شهر تهران تجارب بصری و حسی متنوع به عابر می دهد.
دو بخش خدمات آشپزخانه در مكانهایی مستقل و جدا از سالن اصلی در نظر گرفته شده اند. به نحوی فعالیت ها و آمد و شدهای مربوط به هر یك با عملكردهای سالن تداخل نیابد. علاوه بر اینكه ارتباطات داخلی مستقل برای آنها در نظر گرفته شده، دسترسی خارجی آنها نیز از مسیرهای مستقلی تامین می شود.